จากกันแสนไกล

จากกันแสนไกล
.........
หลังจากโหมกระหน่ำมาสองชั่วโมงติดต่อกัน ต้นจำปีหน้าบ้านโอนเอนไปตามแรงลมฝนเพิ่งขาดเม็ดเมื่อสักครู่..ไอดินกลิ่นหอมโชยมา..ยามนี้ผมคิดถึงใครคนหนึ่งเหลือเกิน

ผมนั่งมองหยาดฝนบนใบจำปีหยดลงบนพื้นหญ้า หวนให้คิดด้วยความหม่นหมองว่าอะไรเป็นสาเหตุให้เธอทิ้งร้างไปจากผม

ผมคาดเดาเอาเองอย่างปราศจากหลักวิชาใดๆ ว่า

1. ครอบครัว ลูก บิดา มารดา 2. งาน งานมากจนล้นมือ 3. เพื่อน การชักใบให้เรือเสียโดยเพื่อนของเขา และ 4. สิ่งเร้าจากภายนอก ได้แก่ สิ่งเร้าทางสังคม สิ่งเร้าทางวัฒนธรรม สิ่งเร้าจากสื่อมวลชนและโซเชียลมีเดีย

4 อย่างข้างต้น มีสาเหตุมาจากปัจจัยภายนอกตัวบุคคล เราเรียกมันว่า "อุปสรรค"
จะใชอุุปสรรคทั้งสี่นี้ไหมหนอที่เป็น "ต้นเหตุ" ทำให้เธอทิ้งร้างจากผมไป ?

คิดทบทวนอีกครั้งหนึ่ง..หรือว่าเรื่องอื่น??

1. ความอ่อนล้าทางร่างกาย 2. ความเบื่อหน่าย 3. ความรู้สึกท้อถอย หมดกำลังใจ หมดแรงใจ และ 4. ความหลงไหลในสิ่งอื่นที่มีอิทธิพลมากกว่า

4 อย่างหลังนี้ มีสาเหตุมาจากปัจจัยภายในของตัวบุคคล เราเรียกว่า "ปัญหา"
จะใช้ปัญหาทั้งสี่นี้ไหมหนอที่เป็น "ต้นเหตุ" ทำให้เธอทิ้งร้างจากผมไป ??

ผมคิดใคร่ครวญดูอีกครั้งว่า ระหว่างอย่างแรก คือ "อุปสรรค" ที่มีสาเหตุมาจากปัจจัยภายนอกตัวบุคคล กับอย่างหลัง คือ "ปัญหา" ที่มีสาเหตุมาจากปัจจัยภายในตัวบุคคล อย่างไหนมีอิทธิพลมากที่สุด ที่ทำให้เธอทิ้งร้างไป ???

ผมสารภาพว่า..ผมเคยคิดตำหนิเธอในใจว่า ไม่เอาไหน ไม่ได้เรื่อง ไม่รับผิดชอบ ไม่กระตือรือร้น ไม่มีความมุ่งมั่นอย่างแท้จริง ไม่มีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ไม่มีวินัย ไม่มีความอดทนที่มากพอ ไม่มีความเพียรอย่างแท้จริง แต่ผมไม่เคยพูดออกไป !! ผมไม่เคยให้เธอได้รับรู้ !! ผมกลัวเธอจะเสียใจ !! ผมกลัวเธอจะหมดสิ้นเยื่อใยกับผมจริง !!

ผมไม่พูด..เพราะผมหวังว่า สักวันเธอจะคิดได้ !! สักวันเธอจะกลับมา !! สักวันเธอจะกลับมาใช้ชีวิตอยู่กับผมอย่างมีความสุขเหมือนเดิม !!

มะม่วงน้ำดอกไม้ที่ต้นหน้าบ้านออกลูกมาให้ผมชื่นชมสามฤดูแล้ว..ป้าพลอยเฝ้าเพียรขายข้าวเหนียวมูลหอมกรุ่นให้ผมติดต่อกันมาสามปีเช่นกัน..ผมช่วยซื้อข้าวเหนียวมูลมาหลายครั้ง แต่ผมไม่เคยกินมันเลย ผมกินมันไม่ลงหรอก มันขมขื่นเกินกว่าที่จะฝืนใจกิน

ดอกจำปีบานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั่วสวน
ดอกจำปีหอมอบอวลซึมซ่านหัวใจ

หยาดฝนร่วงหล่นจากใบต้นจำปี
หยาดน้ำตารินหลั่งลงบนปกหนังสือที่เก่าคร่ำคร่า

แม้กระดาษจะซีดจาง แม้ตัวอักษรจะรางเลือน..แต่ด้วยความคุ้นเคยในความรู้สึก ด้วยความรักใคร่ผูกพัน ห่วงหาอาทร

เพียงแวบเดียว..ก็จับใจความได้ว่า

"โครงร่างวิทยานิพนธ์"

.........
Elika
06-09-14