ความสำคัญอย่างยิ่งของสื่อและการสื่ิอสาร..!!
ทุกท่านคิดเห็นตรงกันหรือใกล้เคียงกันไหมว่า ในภาวะที่ประเทศกำลังมีปัญหาวิกฤติทางการเมืองเช่นนี้ "สื่อและการสื่ิอสาร" เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง เกือบจะเรียกได้ว่าเป็นดั่ง "ลมหายใจ" ของคนส่วนใหญ่เลยทีเดียว
ในสภาวะที่เกิดวิกฤติ ผู้คนต่างต้องการ รู้ข่าวสาร ต้องการติดต่อสื่อสาร แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับบุคคลอื่น ต้องการแสวงหาข่าวสารที่ตนสนใจ อยากรู่ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทุกๆ ชั่วโมง และทุกๆนาที
สื่อและการสื่อสาร นี้จะขาดหายไปไม่ได้เลย แม้เพียง 1 ชั่วโมง และแม้เพียงแค่ 10 นาทีก็หายไปไม่ได้
ท่านลองคิดถึงสภาพเหตุการณ์วันหนึ่งคือ วันที่ท่าน update version ของเฟซบุ๊ก 6.7.2 แล้วเกิดความผิดพลาดของระบบ ทำให้ท่านไม่สามารถใชเฟซบุ๊ก 4-6 ชั่วโมง วันนั้นท่านอึดอัดเพียงใด ท่านคับข้องใจเพียงใด ท่านต้องการให้การสื่อสารกลับมาใช้ได้เหมือนเดิมโดยเร็วที่สุด..จริงไหม และเมื่อพยายามอยู่เป็นชั่วโมง มันก็ยังใช้ไม่ได้ ท่านรีบไปหา "สื่ออื่น" มาชดเชยทันทีใช่หรือไม่? บางท่านหันไปหาทวิตเตอร์ ! บางท่านหันไปหา YouTube ! บางท่านหันไปหาเว็บไซต์ !บางท่านหันไปหาสื่อวิทยุ หรือโทรทัศน์ !
เราไม่สามารถดำเนินชีวิตโดยปราศจาก "สื่อและการสื่อสาร" ได้..แม้เพียง 1 ชั่วโมง..แม้เพียง 10 นาที หรือแม้เพียงแค่ 1 นาที..ใช่หรือไม่?
อาจจะมีบ้างที่ประชาชนบางส่วนในชีวิตประจำวันของเขาไม่ต้องพึ่งพาสื่อเพื่อแสวงหาข่าวสาร แต่ก็ยังต้องพึ่งพาสื่อและการสื่อสารเพื่อความบันเทิง..ไม่เว้นแม้แต่เพียงวันเดียว
เมื่อสื่อและการสื่อสารสำคัญถึงเพียงนี้ แม้ไม่เรียนนิเทศศาสตร์ในสถาบันการศึกษาโดยตรง แต่ท่านก็ได้เรียนรู้ศาสตร์แห่งการสื่อสาร ด้วยตัวของท่านเองทุกเมื่อเชื่อวัน ผ่านทางสื่อที่เลือกรับ ผ่านทางสารและเรื่องราวที่ท่านรับรู้ ผ่านประสบการณ์และโลกทัศน์ของท่านอยู่ทุกวันทุกเวลา
สิ่งสำคัญที่เราจะต้องมีคือ
1. รู้จักเลือกสื่อด้วยความชาญฉลาด
2. รู้จักเลือกรับสารด้วยความชาญฉลาด
3. รู้เท่าทันสื่อ
4. สร้างสื่อของตัวเองให้เป็น
5. สร้างสารของตัวเองให้ป็น
6. สื่อสารย่างชาญฉลาด
7. รู้เท่าทันตนเอง
การรู้เท่าทันสื่อเป็นเรื่องสำคัญมากก็จริง
แต่การรู้เท่าทันตนเองกลับสำคัญยิ่งกว่า
เราต้องรู้ว่าเราเป็นใคร มีจุดหมายอย่างไร ชีวิตนี้ต้องการอะไร มีเป้าหมายอย่างไร อะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง อะไรคือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เราควรจะทำอะไร เราไม่ควรทำอะไร
อะไรคือสิ่งที่มนุษย์พึงกระทำในช่วงที่ยังมีความสามารถกระทำ มีโอกาสกระทำ และจิตใจยังมีคุณธรรมมีมโนธรรมสำนึก
รศ.ณัฐฐ์วัฒน์ สุทธิโยธิน
22 พฤศจิกายน 2556
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น